هوش هیجانی چیست
در واقع بسیاری از افرادی که دچار احساس های آشفته ساز هستند رفتارهای کنترل پذیری دارند. افرادی که تحت تاثیر هیجان های آشفته ساز هستند اغلب وقتی دچار خشم، افسردگی یا اضطراب می‌شوند، دست به رفتارهای خود آسیب رسان از قبیل: بریدن رگ، پرخوری، کم‌خوری، مصرف مواد مخدر، دست انداختن دیگران(اغلب دست انداختن دیگران منجر به جنگ و دعوا یا روابط بین فردی ناسالم می شود) می‌زنند؛ پس واضح است که چنین رفتارهایی به افراد آسیب می زند. با این حال اینگونه افراد، اغلب این رفتارها را تکرار می‌کنند.
یک سوال مهم باقی مانده است و آن این است که چرا برخی افراد دست به چنین کارهایی می‌زنند؟
پاسخ این سوال را باید در هیجان هایشان جستجو کنیم.
بیایید با این اصل بنیادین شروع کنیم:
بسیاری از رفتارها به این دلیل تکرار می‌شوند که به نتیجه رسیده‌اند و منجر به پاداش شده‌اند. افراد به این دلیل سر کار می روند که کار آن ها پاداش آفرین است، دانشجویان به این دلیل به دانشگاه می روند که نمره خوب کسب کنند، افراد به دلیل کسب مدال و جایزه در رقابتهای ورزشی شرکت می‌کنند، موسیقی دانان به این دلیل کار می کنند که آهنگ جدیدی بسازند و باغبانان از دیدن شکوفه های باغ پاداش می گیرند؛ همه این پاداش‌ها باعث تقویت این رفتارها می‌شود و در آینده احتمال بروز آن ها را بیشتر می‌کند. اگر در آخر ماه به شما پول ندهند، با علاقه سرکار نمی روید. اگر شما هیچ شانسی برای قبولی در کنکور نداشته باشید، احتمالا در کلاس های آمادگی کنکور شرکت نمی کنید. اگر فردی هر روز گل های باغ شما را بچیند شما به احتمال زیاد دست از گلکاری برمی‌دارید. هیجان ها نیز به همین سبک و سیاق، پاداشی هستند که رفتار شما را تقویت می کنند اما ممکن است موجب تقویت رفتارهای خود تخریبگران شوند.
به عبارت دیگر درک این نکته دارای اهمیت خاصی است که برخی پاداش های هیجانی باعث تقویت رفتارهای خود تخریب گرانه می‌شوند و افراد برای کنار آمدن با هیجان های آشفته ساز گاهی دست به رفتار خود تخریب گرانه می زنند: بریدن/جرح خویش، دست انداختن دیگران، پرخوری، سوء مصرف مواد و نظیر آن. همه این رفتارها پاداش های کوتاه مدتی می گیرند و به همین دلیل احتمالا تکرار می‌شوند اما در دراز مدت آسیب رسان هستند.
هوش هیجانی به علاوه هوش برابر است با موفقیت
همانطور که می دانید دارو و الکل نیز مثل غذا یا هر ماده ای دیگری که به بدن انسان وارد شود بر احساستان اثر می گذارد. الکل و داروها به طور موقت باعث ایجاد احساس خوشحالی، بی‌حسی، برانگیختگی یا فقط فرار از احساس کسالت می شوند. اما این احساس ها ممکن است به استفاده مجدد داروها دامن بزنند؛ مخصوصاً بعد از اینکه احساس های موقت از بین رفتند. با وجود این، استفاده از الکل، داروهای خیابانی یا سوء استفاده از داروهایی که پزشک تجویز کرده است ممکن است باعث بروز بسیاری از مشکلات جسمی، انواع اعتیاد، مشکلات قانونی، گرفتاری های مالی و روابط بین فردی ناکارآمد بشود.
بیشتر بخوانید:
اعتیاد به مواد مخدر؛ هر سخنی را باور نکنیم
مثلا الکل ماده ای کندساز است که باعث احساس خستگی، غمگینی و بی حالی می شود. الکل واقعا سطح هوشیاری را کاهش می دهد به گونه ای که فرد به انجام کارهایی مبادرت می ورزد. حرف‌هایی می‌زند که در شرایط عادی چنین کاری نمی کند یا چنین حرفی نمی‌زند. اما برخی افراد به این واقعیت اعتقاد ندارد. استفاده از داروهای خیابانی یا سوء استفاده از برخی از داروهایی که پزشک تجویز می کند نیز اثرات مشابهی بر جای می‌گذارند. برخی از داروهایی مثل کراک و کوکائین ابتدا موجب احساس سرزندگی و شادابی می شود اما پس از اینکه اثرات اولیه داروها از بین رفت، فرد گرفتار افسردگی، اضطراب و افکار پارانوئیدی می شود.
این واقعیت درباره بسیاری از داروهای خیابانی دیگر مثل ماریجوانا، متامفتامین و هروئین نیز صدق می‌کند. برخی از داروهای تجویز شده توسط پزشکان نیز ممکن است موجب افسردگی و اضطراب شوند. اگر شما این داروها را طبق دستور پزشک مصرف کرده و گرفتار اثرات جانبی آنها شده اید، با پزشک خود مشورت کنید. نیکوتین و کافئین نیز در زمره داروها قرار می گیرد هرچند منبع قانونی ندارد و در جامعه استفاده می شود.
نیکوتین محرک است و موجب فعالیت ماهیچه های فرد می شود، اما برخی افراد معتقدند که مصرف آن موجب آرامش بیشتر آن ها می شود. در این موارد چیزی که فرد واقعا ادراک می‌کند همان احساس آرامش موقت در بدن است و به همین دلیل اشتیاق او برای مصرف نیکوتین افزایش می‌یابد. نیکوتین به شدت اعتیادآور است و همین امر موجب می شود افراد سیگار بیشتری بکشند. مصرف سیگار فرد را تحریک می کند و تا زمانی که سیگار بعدی را مصرف نکند آرام نمی‌گیرد.
کافئین نیز ماده ای محرک است که در قهوه، چای، بسیاری از نوشیدنی‌ها و برخی از ضد دردها یافت می‌شود. اگر شما زیاد قهوه بخورید احتمالا دچار احساس لرزش، تحریک پذیری یا بی قراری می شوید. شما ممکن به مصرف کافئین نیز معتاد شوید. اگر بدنتان به کافئین عادت کند تحریک پذیر می شود و بعد از این که به اندازه کافی کافئین مصرف نکنید ممکن است دچار سردرد یا سایر علائم جسمی شوید. مصرف مداوم الکل، دارو های خیابانی یا داروهایی که پزشک تجویز کرده به عادت تبدیل می‌شود. برای دستیابی به احساس خوشایند قبلی به داروی بیشتری نیاز داریم. در این حالت اصطلاحا می گویند بدن فرد نسبت به دارو مقاوم شده. حتی در مورد مصرف داروهایی که پزشک تجویز کرده است بایستی حتماً با پزشک متخصص مشورت کنید.
منبع: Telexiran.com
